Deed me denken aan onderstaande cartoon die ik jullie dan toch niet wil onthouden.
Een journalist van The Guardian omschreef haar ervaringen als De Hel van Russische Bureaucratie. En dat was nog maar bij de stomerij! Er zijn complete boeken geschreven over het onderwerp en voor diegenen die de smaak te pakken hebben zou ik zeggen; leef je uit. Aan het eind van deze post nog een drietal links voor follow-up reading zogezegd.
Het begint allemaal op de website van de Russische ambassade. Een redelijk onbegrijpelijk woud van onzinnige vragen en bizarre vereisten. Dan komt de uitnodiging en afhankelijk van waar je heen gaat dan wel met wie je van doen hebt begint daar de rekening te lopen. Want voor dat je het papier hebt wat vereist is voordat je überhaupt een visum aanvraag kunt inleveren ben je zo maar 25 euro verder.
Dan de verzekering. Een in het engels opgesteld papier dat aantoont dat je verzekerd bent. Lijkt me meer jouw probleem dan dat van hun, want het is wel aan te raden te zorgen dat je rapido naar een West-Europees ziekenhuis wordt gebracht mocht er onverhoopt iets mis gaan, maar goed regels zijn regels en dus ging het in de inmiddels dikker wordende ordner. Het papier van de verzekering is meestal wel gratis maar kost wel tijd en soms wat moeite.
Kopie van je rijbewijs, kopie van de groene kaart, afdruk van dit en duplicaat van dat. De aanschaf van een ordner om de hele santenkraam bij elkaar te houden was een kleine investering die de moeite waard was zeg maar.
Na afstemming met de ambassade opnieuw de uitnodiging uit Rusland aanvragen want er moet geen 'tourism' op staan maar 'auto tourism'. Blijkbaar is er een verschil. Maar waarom dat zo spannend is voor de bureaucratie is mij dan weer een raadsel. Of we zijn een rariteit, want wie wil er nu met de auto naar Rusland? Wellicht krijgen we speciale aandacht van de F.S.B. en/of S.V.R. Dat kan ook voordelen hebben. Minder lang wachten als we ergens stil zouden komen te staan :-). Maar goed, het hotel wederom gevraagd een stempel te laten vallen (natuurlijk met de noodzakelijke monetaire consequenties) en op naar het volgende.
 |
| Uitnodiging met stempels en zegels. |
Raar maar waar, maar volgens de ene medewerker van de consulaire dienst was het geen probleem een jaren oude foto van mijzelf in te leveren. Zonder baard en met bril. Die in het paspoort is net andersom. Maar die is dan wel OK voor Nederland en een aantal andere landen, want veel problemen heb ik niet gehad in Japan, de VS, Noorwegen of de UK om maar wat te noemen. De laatste was overigens nog wel in de nog steeds geldende pre-brexit periode dus wellicht krijgen we nog Braziliaanse toestanden als Boris aan de macht komt in het not-so-united-kingdom. Maar de foto van Vin, dezelfde als in zijn pas anderhalf jaar oud paspoort was dan weer niet OK. Gelukkig ging de ordner open en hadden wij het allemaal. Bij het uiteindelijk inleveren bleek de ambassade medewerker er echter anders over te denken en dus ... jawel .. ging de ordner weer open :-) Wie het snapt mag het zeggen.
 |
| Russische bureaucratie :-) |
En dan de zogenaamde 'services' die bureautjes waar dit hele circus aan wordt uitbesteed je 'verkopen'. Gedwongen winkelnering heet dat geloof ik. Euro's voor dit of dat en nog meer euro's voor weer een andere wazige activiteit met een nog vagere omschrijving. Transportkosten. Ja maar als we hem zelf ophalen dan? Maakt niet uit. Als je het bij ons aanvraagt krijg je het paspoort opgestuurd en betaal je kosten. O...keeeey. En wanneer is het dan klaar en wanneer wordt het dan afgeleverd? Uh.. de dag nadat het klaar is.
Maar dat was de dag dat wij zouden vertrekken. En hoe laat is het er dan? Oh... uh.. rond het middaguur. Of iets daarna. Oeps. Dat gaat niet werken als wij al om een uur of acht willen vertrekken.
OK. Ophalen dan maar. In Den Haag. De dag voor vertrek.
Prima, maar dat betekend niet dat u de transportkosten niet hoeft te betalen.
K-ching. Kassa. Da's weer euros voor moedertje staat. In roebels betalen is geloof ik niet gewenst :-) Nou ik vindt 'loedertje staat' eigenlijk meer van toepassing. En dat allemaal met een glimlach en een houding van 'das toch normaal'. Maar goed, je houdt je in en probeert neutraal te kijken.
Goed. Slik. Dan halen we de paspoorten zelf wel op. Want tja ... het schema staat, de hotels zijn geboekt en hoewel er natuurlijk een grote mate van vrijheid is als je met je eigen auto gaat houdt dat zeker op bij de Noors-Russische grens als je je paspoort (met visum :-)) niet bij je hebt. En als je al binnenkomt is de nog grotere vraag; waar eindig je als je dan aanloopt tegen een official die dan in het Russisch roept 'ausweiss bitte'? Dat is dan de aanname wat verstaan doen we het niet en het zal geen gewoonte zijn van Russische overheidsdienaren om buitenlanders in het engels aan te spreken vrees ik. Maar na de ongetwijfeld mooie Noorse archipel hou ik die van Solzhenitsyn graag mis. En hoewel de wereld natuurlijk wel iets is opgeschoten met mensenrechten en zo, weet je het maar nooit met die kleine kale in het Kremlin.
Maar goed we dwalen af. Terug naar Den Haag, en naar de ambtenaren.
Verbazingwekkend was wel dat ondanks alle voorbereidingen, waarschuwingen en de 'volle ordner', bleek dat de overvloed aan papier, kopieën en stempels niet in zijn geheel noodzakelijk was om de bewuste ambtenaar te overtuigen ons het land in te laten. Hadden we van de ene te horen gekregen dat een kopie van de groene kaart absoluut vereist was, wuifde de tweede deze eenvoudig van tafel en kon er een aanzienlijk gedeelte van de boom weer de ordner in.
Niet dat we de ordner nu hebben weggegooid. je weet ten slotte niks zeker. Die gaat gewoon weer mee bij het ophalen van onze paspoortjes. Al is het maar om je goeie wil en inzet te tonen :-) Het extra verbruik van de Tesla wat al dit gewicht met zich mee brengt nemen we maar voor lief. Met dank aan Tesla overigens want chargen bij een supercharger is voor ons nog gratis. Maar daarover later meer.
Natuurlijk is het zo dat pas als je je paspoort weer in handen hebt je zeker bent van de situatie. Dat is sinds gistermiddag het geval (en we zijn dus op pad) want hoewel de ambtelijke molens in Rusland niet snel draaien (of malen) en zeker niet sneller dan die in Nederland kregen het stickertje en stempeltje op tijd. Wel humor zijn het bericht op de glazen wand en het nummertje.
 |
| Het kan maar duidelijk zijn :-) |
Het was ook opletten geblazen want het oproepen van 403 volgde ongeveer 1 seconde na op het oproepen van 402. Even naar het toilet gaan is niet verstandig want opgestaan is plaats vergaan.
 |
| Let m.n op de onderste zin :-) |
Wat overblijft is de uitdaging aan de grens. Al lezend op het internet ontstaat het (spook) beeld van uren wachten, invullen van onzinnige additionele documenten, onwillige danwel onkundige maar in ieder geval weinig gemotiveerde douanebeambten en onverwachte verrassingen. We beschouwen het maar als leerervaring en zullen jullie op de hoogte houden van onze ervaringen aan de grens. Wellicht hebben we op dat moment wel zoveel tijd dat het live kan worden gedeeld.
En hier nog de aanvullende literatuur :-).
https://www.amazon.com/Russian-Bureaucracy-Pathology-Karl-Ryavec/dp/0847695026
https://link.springer.com/book/10.1057/9780230244993
https://www.bol.com/nl/p/russian-bureaucracy-and-the-state/1001004006656849/
--- 21-6-19 ---
Geen opmerkingen:
Een reactie posten